Werkelijke toonhoogte
Kan iemand me uitleggen hoe de button 'werkelijke toonhoogte' werkt, en waar ie voor dient?
Vr. groet
Frans
Do you still have an unanswered question? Log eerst in om je vraag te plaatsen.
Kan iemand me uitleggen hoe de button 'werkelijke toonhoogte' werkt, en waar ie voor dient?
Vr. groet
Frans
Do you still have an unanswered question? Log eerst in om je vraag te plaatsen.
Reacties
Hallo Frans
Simpel uitgelegd vergelijk het als de toetsenbalk van een piano
een piano heeft diverse geristers, een bas zit in het lage register
bariton zit er een boven de bas trompet een boven de bariton klarinet
weer een daarboven enz. je ziet tevens alles in een en de zelfde toonsoort
staan zo kun je gemakkelijk componeren met een piano er naast.
Groeten
erik
Als antwoord op werkelijke toonhoogte van emmerik25
Ik snap het, maar waarom maakt het niet uit of ik er op klik of niet?
Een keer heb ik wél verschil gehoord, alsof de saxofoon in 'n andere toonsoort zat, maar ik weet niet meer hoe ik dat gedaan heb.
Gr.Frans
Als antwoord op werkelijke toonhoogte van karelmollen
Met de knop werkelijke toonhoogte zou je geen
verschil moeten horen, want de instrumenten blijven
het zelfde. Het notenschrift verandert wel, alles komt in c te
staan. klik je weer op de knop werkeijke toonhoogtedan wordt
het notenschrift weer gelijk aan het instrument.
Mogelijk heb je toch nog wat anders aangeraakt.
Ik zou het verder niet weten.
Groeten
Erik
Als antwoord op Werkelijke toonhoogte van emmerik25
Verschillende instrumenten zijn transponerende instrumenten. Dat betekend bij b.v. een tenorsax, dat als er een C geschreven staat dat het dan klinkt als een Bb. Dit zijn dus Bb (bes) instrumenten, net zoals de trompet, de klarinet en nog veel anderen. Er zijn ook instrumenten die in Eb staan, zoals de altsax maar ook bij koperblazers tref je dit soort instrumenten. Andere transposities zijn er ook.
Als je dus in C aan het schrijven bent voor piano en tenorsax b.v. dan is het heel lastig om de harmonieën te zien, immers staat de tenor partij in D, zodat deze in C klinkt, gelijk aan de piano. Door "werkelijke toonhoogte" te gebruiken zie je de tenor niet hoe die geschreven staat maar hoe die zal klinken, in C dus. Dat maakt het muziekschrijven een stuk makkelijker. Let wel dat als je de partij aan de tenorsax geeft dat deze dan weer wel in D moet staan.