Bijlagen

Sneltoetscombinaties

De meeste sneltoetscombinaties kunnen worden aangepast via het menu: selecteer Bewerken→Voorkeuren...→Sneltoetscombinaties (Mac: MuseScore→Voorkeuren...→Sneltoetscombinaties). Hieronder een lijst met enkele van de initiële sneltoetscombinaties.

Naar het begin van de partituur: Home (Mac: Fn+←)
Naar de laatste pagina van de partituur: End (Mac: Fn+→)
Zoek (maatnummer, repetitieteken of pXX waarbij XX een pagina nummer is): Ctrl+F (Mac: Cmd+F)

Volgende partituur: Ctrl+Tab
Vorige partituur: Shift+Ctrl+Tab

Bekijk dichterbij: Ctrl++ (werkt niet op alle systemen) (Mac: Cmd++) of Ctrl (Mac: Cmd) + scrol omhoog
Bekijk verderaf: Ctrl+- (Mac: Cmd+-) of Ctrl (Mac: Cmd) + scrol omlaag

Volgende pagina: Pg Dn of Shift + scrol omlaag (Mac: Fn+↓)
Vorige pagina: Pg Up of Shift + scrol omhoog (Mac: Fn+↑)

Volgende maat: Ctrl+→ (Mac: Cmd+→)
Vorige maat: Ctrl+← (Mac: Cmd+←)

Volgende noot: →
Vorige noot: ←

Noot eronder (in een akkoord of onderliggende notenbalk): Alt+↓
Noot erboven (in een akkoord of bovenliggende notenbalk): Alt+↑

Bovenste noot in een akkoord: Ctrl+Alt+↑ (Ubuntu gebruikt deze combinatie voor de werkruimtes)
Onderste noot in een akkoord: Ctrl+Alt+↓ (Ubuntu gebruikt deze combinatie voor de werkruimtes)

Volgend element (toegankelijkheid): Alt+→
Vorig element (toegankelijkheid): Alt+←

Noteninvoer

Start noteninvoermodus: N
Stop noteninvoermodus: N of Esc

Lengte/duur

1 ... 9 selecteer de lengte. Zie ook noteninvoer.

Halve lengte van de vorige noot: Q
Dubbele lengte van de vorige noot: W
Verminder de lengte met een punt: Shift+Q (dwz. een gepunteerde kwartnoot wordt een kwartnoot, een kwartnoot worden een gepunteerde achtste noot)
Vermeerder de lengte met een punt: Shift+W (dwz. een achtste noot wordt een gepunteerde achtste noot, een gepunteerde achtste noot wordt een kwartnoot)

Stemmen

Selecteer een stem in de noteninvoermodus.

Stem 1: Ctrl+Alt+1 (Mac: Cmd+Alt+1)
Stem 2: Ctrl+Alt+2 (Mac: Cmd+Alt+2)
Stem 3: Ctrl+Alt+3 (Mac: Cmd+Alt+3)
Stem 4: Ctrl+Alt+4 (Mac: Cmd+Alt+4)

Toonhoogte

Toonhoogtes kunnen worden ingevoerd door de overeenkomstige letter in te voeren (A-G) of via een MIDI keyboard. Zie noteninvoer voor meer informatie.

Herhaal vorige noot of akkoord: R (de herhaling kan een andere lengte voor de nootwaarde gebruiken door eerst de gewenste duur te selecteren)

Herhaal selectie: R (De selectie wordt herhaald vanaf de positie van de eerste noot aan het einde van de selectie)

Verhoog de toonhoogte met een octaaf: Ctrl+↑ (Mac: Cmd+↑)
Verlaag de toonhoogte met een octaaf: Ctrl+↓ (Mac: Cmd+↓)

Verhoog de toonhoogte een halve toon (voorkeur voor kruisen): ↑
Verlaag de toonhoogte een halve toon (voorkeur voor mollen): ↓
Verhoog de toonhoogte diatonaal: Alt+Shift+↑
Verlaag de toonhoogte diatonaal: Alt+Shift+↓

Wijzig enharmonische spelling in beide geschreven en werkelijke toonhoogte weergave: J
Wijzig enharmonische spelling alleen in de huidige weergave: Ctrl+J (Mac: Cmd+J)

Rust: 0 (nul)

Interval

Voeg een interval toe boven de huidige noot: Alt+[Number]

Opmaak

Verander richting (stok, legatoboog, overbinding, antimetrisch figuur haak, etc.): X
Spiegel nootkop: Shift+X
Vergroot uitrekking van de maat/maten: }
Verminder de uitrekking van de maat/maten: {
Regel einde bij geselecteerde maatstreep: Enter
Pagina einde bij geselecteerde maatstreep: Ctrl+Enter (Mac: Cmd+Enter)

Articulaties

Staccato: Shift+S
Tenuto: Shift+N
Sforzato (accent): Shift+V
Marcato: Shift+O
Siernoot (acciaccatura): /
Crescendo: <
Decrescendo: >

Tekst invoer

Notenbalktekst: Ctrl+T (Mac:Cmd+T)
Systeemtekst: Ctrl+Shift+T (Mac: Cmd+Shift+T)
Tempo tekst: Alt+Shift+T
Repetitieteken: Ctrl+M (Mac: Cmd+M)

Liedtekst invoer

Liedtekst invoeren voor een noot: Ctrl+L (Mac: Cmd+L)
Vorige lettergreep liedtekst: Shift+Spatie
Volgende lettergreep liedtekst: wanneer de huidige en volgende lettergreep worden gescheiden door een '-': - anders Spatie
Verplaats lettergreep liedtekst 0,1sp naar links: ←
Verplaats lettergreep liedtekst 0,1sp naar rechts: →
Verplaats lettergreep liedtekst 1sp naar links: Ctrl+← (Mac: Cmd+←)
Verplaats lettergreep liedtekst 1sp naar rechts: Ctrl+→ (Mac: Cmd+→)
Verplaats lettergreep liedtekst 0,01sp naar links: Alt+←
Verplaats lettergreep liedtekst 0,01sp naar rechts: Alt+→

Omhoog naar vorig couplet: Ctrl+↑ (Mac: Cmd+↑)
Omlaag naar volgend couplet: Ctrl+↓ (Mac: Cmd+↓)

Voor meer liedtekst sneltoetscombinaties, zie liedtekst.

Weergave

Tijdslijn: F12 (Mac: fn+F12)
Afspeelpaneel: F11 (Mac: fn+F11)
Mixer: F10 (Mac: fn+F10)
Paletten: F9 (Mac: fn+F9)
Instellingenoverzicht: F8 (Mac: fn+F8)
Pianoklavier: P
Selectie filter: F6
Volledige scherm weergave: Ctrl+U (Mac: geen, gebruik Weergave→Volledig scherm)

Overige

Schakel 'zichtbaarheid' voor de geselecteerde elementen in of uit: V
Instrumenten venster weergeven: I
Schakel 'meermaatsrusten' in of uit: M
Herstel element naar de standaard positie: Ctrl+R (Mac: Cmd+R)

Zie ook

Voorkeuren: sneltoetscombinaties

Opdrachtregel opties

NAAM

mscore, MuseScore3 — MuseScore 3 bladmuziek bewerkingssoftware

KORTE INHOUD

Je kunt MuseScore starten vanaf een opdrachtregel door het typen van:

mscore [opties] [bestandsnaam …] (Mac en Linux/BSD/Unix)
musescore [opties] [bestandsnaam …] (Linux/BSD/Unix)
MuseScore3.exe [opties] [bestandsnaam …] (Windows)

[opties] en [bestandsnaam] zijn optioneel.
Om dit te laten werken, moet de locatie van het uitvoerbare MuseScore bestand in %PATH% (Windows) resp. $PATH (Mac en Linux) zijn opgenomen. Als dit niet het geval is, raadpleeg de Fabrieksinstellingen herstellen voor gedetailleerde instructies over hoe en waar het MuseScore uitvoerbare bestand kan worden gevonden en uitgevoerd vanaf de opdrachtregel op de verschillende ondersteunde platforms.

BESCHRIJVING

MuseScore is een gratis en open source WYSIWYG cross-platform meertalige muziekcompositie en notatiesoftware, uitgegeven onder de GNU General Public License (GPLv2).

Als mscore wordt uitgevoerd zonder extra opties, wordt het volledige grafische MuseScore-programma gestart en worden alle bestanden geopend die op de opdrachtregel zijn opgegeven.

De opties zijn als volgt:

-a | --use-audio driver: Gebruik audio driver: jack, alsa, portaudio, pulse
-b | --bitrate bitrate: Stel de bitrate van de MP3-uitvoer in kbit/s in
-c | --config-folder bestandslocatie: Stel de configuratie- en instellingenmap in
-D | --monitor-resolution DPI: Monitorresolutie opgeven (automatische detectie overschrijven)
-d | --debug: Start MuseScore in debug modus (doet niets in windows)
-E | --install-extension uitbreidingsbestand: Installeer een uitbreidingsbestand; soundfonts worden standaard geladen, tenzij -e ook is opgegeven
-e | --experimental: Activeer experimentele functies, zoals lagen)
-F | --factory-settings: Gebruik alleen de standaard ingebouwde instellingen ("fabrieksinstellingen") en verwijder gebruikersvoorkeuren; vergelijk met de optie -R (zie ook Fabrieksinstellingen herstellen)
-f | --force: Negeer partituur corruptie en versie verschil waarschuwingen in "converter modus"
-h | --help: Geef een overzicht van de opdrachtregel instructies weer
-I | --dump-midi-in: Toon alle MIDI-invoer in de console
-i | --load-icons: Laad pictogrammen uit het bestandssysteem; handig als je de MuseScore-pictogrammen wilt bewerken en een voorbeeld van de wijzigingen wilt bekijken
-j | --job bestand.json: Verwerk een conversie taak (zie VOORBEELDEN hieronder)
-L | --layout-debug: Start MuseScore in layout debug modus
-M | --midi-operations bestand: Specifeer MIDI-import verwerkingsbestand (zie VOORBEELDEN hieronder)
-m | --no-midi: Schakel MIDI-invoer uit
-n | --new-score: Start met de nieuwe partituur wizard onafhankelijk of deze in de gebruikersvoorkeuren is ingeschakeld of niet
-O | --dump-midi-out: Geef alle MIDI-uitvoer in het console weer
-o | --export-to bestand: Exporteer het opgegeven (of momenteel geopende) bestand naar het opgegeven uitvoerbestand. Het bestandstype is afhankelijk van de extensie van de opgegeven bestandsnaam. Deze optie schakelt over naar “converter modus” en vermijdt de grafische gebruikersinterface.
-P | --export-score-parts: Bij het converteren naar PDF met de optie -o, worden de pagina's van elke partij toegevoegd aan het gemaakte PDF-bestand. Als de partituur geen partijen bevat, dan worden alle standaard partijen tijdelijk automatisch gegenereerd.
-p | --plugin naam: Voer de opgegeven plugin uit
-R | --revert-settings: Gebruik alleen de standaard ingebouwde instellingen ("fabrieksinstellingen") maar verwijder geen gebruikersvoorkeuren; vergelijk met de optie -F
-r | --image-resolution DPI: Stel de afbeeldingsresolutie in voor conversie naar PNG-bestanden. Standaard: 300 DPI (eigenlijk de waarde van "Resolutie" van de PNG-optie in de exporteren tab in de voorkeuren)
-S | --style stijl: Laad eerst een stijl bestand, kan worden gebruikt in combinatie met de -o optie
-s | --no-synthesizer: Schakel de ingebouwde software synthesizer uit
-T | --trim-image margin: Snijd geëxporteerde PNG- en SVG-afbeeldingen bij om witruimte rondom de partituur te verwijderen. De opgegeven marge, in pixels, blijft behouden (gebruik 0 voor een strak bijgesneden afbeelding). Bij het exporteren naar SVG werkt deze optie alleen met partituren van één pagina.
-t | --test-modus: Stel test modus in voor alle bestanden
-v | --version: Geef de naam en versie van de toepassing weer zonder de grafische gebruikersinterface te starten
-w | --no-webview: Schakel het webweergavecomponent in het starthulpscherm uit
-x | --gui-scaling factor: Schaal de partituurweergave en andere GUI-elementen met de opgegeven factor, bedoeld voor gebruik met beeldschermen met een hoge resolutie
--diff: Laat een geconditioneerd verschil zien tussen de opgegeven partituren
--long-version: Geef de volledige naam, versie en git-revisie van de applicatie weer zonder de grafische gebruikersinterface te starten (werkt niet op Windows)
--no-fallback-font: Gebruik Bravura niet als muzieklettertype om op terug te vallen
--raw-diff: Laat een ruw verschil zien tussen de opgegeven partituren
--run-test-script: Voer script tests uit die worden vermeld in de opdrachtregelargumenten
--score-media: Exporteer alle media (behalve MP3) voor een partituur als een enkel JSON-document naar stdout
--score-mp3: Genereert een MP3 voor de een partituur en exporteert het als een enkel JSON-document naar stdout
--score-parts-pdf: Genereert partij informatie voor een partituur en exporteert het als een enkle JSON-document naar stdout
--template-modus: Bestanden opslaan in sjabloonmodus (bijv. zonder pagina formaat)

MuseScore ondersteund ook de Qt opdrachtregel opties.

JSON-indeling batchconversietaak

Het argument voor de optie -j moet de padnaam zijn van een bestand dat bestaat uit een geldig JSON-document met de volgende specificatie:

Het top-level element moet een JSONArray zijn, deze mag leeg zijn.
Ieder array element moet een JSONObject zijn met de volgende sleutels:
- in: De waarde is de naam van het invoer bestand (partituur om te converteren), als JSONString.
- plugin: De waarde is de naam van een plugin bestand (met de .qml extensie), welke wordt gelezen vanui de algemene plugin locatie of de gebruiker plugin locatie voordat de conversie wordt uitgevoerd, als JSONString. Optioneel, maar minimaal één plugin en out moeten worden opgegeven.
- out: De waarde is de naam van de uitvoer, zoals hieronder opgegeven. Optioneel, maar minimaal één plugin en out moeten worden opgegeven.
De conversie uitvoer kan een bestandsnaam zijn (met extensie, welke wordt gebruikt om het output formaat te bepalen), als JSONString.
De conversie uitvoer kan een JSONArray van bestanden zijn als JSONString, zoals hierboven, waardoor de partituur achtereenvolgens naar meerdere uitvoerbestanden (in meerdere uitvoerindelingen) wordt geschreven, zonder tussentijds te worden gesloten, opnieuw geopend en opnieuw verwerkt.
Als het doel van de conversie-uitvoer een JSONArray is, kunnen een of meer elementen ook elk een JSONArray van twee JSONStrings zijn (in de volgende beschrijving eerste en tweede helft genoemd). Dit zorgt voor het extraheren van partijen: voor elk van deze twee koppels worden alle bestaande partijen van de partituur afzonderlijk opgeslagen, waarbij bestandsnamen worden samengesteld door de eerste helft, de naam (titel) van het deel en de tweede helft aaneen te voegen. De resulterende tekenreeks moet een geldige bestandsnaam zijn (met extensie, die het uitvoerformaat bepaalt). Als er voor een partituur geen partijen zijn gedefinieerd, wordt dit zonder fouten zonder meer genegeerd.
Geldige bestandsextensies voor uitvoer zijn:

flac

Free Lossless Audio Codec (audio bestand)

metajson

allerlei partituur metadata (JSON)

mid

standaard MIDI bestand

mlog

logbestand voor interne controle (JSON)

mp3

MPEG Layer III (audio bestand)

mpos

maat posities (XML)

mscx

niet-gecomprimeerd MuseScore bestand

mscz

gecomprimeerd MuseScore bestand

musicxml

niet-gecomprimeerd MusicXML bestand

mxl

gecomprimeerd MusicXML bestand

ogg

OGG Vorbis (audio bestand)

pdf

portable document file

png

portable network graphics (afbeelding) — afzonderlijke bestanden, één per pagina in de partituur met een koppelteken gevolgd door het pagina nummer voor de bestandsextensie, worden gegeneert.

spos

segment posities (XML)

svg

scalable vector graphics (afbeelding)

wav

RIFF Waveform (audio bestand)

xml

niet-gecomprimeerd MusicXML bestand

Zie de voorbeelden hieronder.

OMGEVING

SKIP_LIBJACK: Stel dit in (de waarde maakt niet uit) om de initialisatie van de JACK Audio Connection Kit-bibliotheek over te slaan voor het geval dit problemen veroorzaakt.
XDG_CONFIG_HOME: Gebruiker configuratie locatie; standaard ingesteld op ~/.config indien niet opgegeven.
XDG_DATA_HOME: Gebruiker data locatie; standaard ingesteld op ~/.local/share indien niet opgegeven.

MuseScore ondersteunt ook de normale Qt-omgevingsvariabelen zoals: QT_QPA_GENERIC_PLUGINS, QT_QPA_PLATFORM, QT_QPA_PLATFORMTHEME, QT_QPA_PLATFORM_PLUGIN_PATH, QT_STYLE_OVERRIDE, DISPLAY, etc.

BESTANDEN

/usr/share/mscore-3.0/ bevat de ondersteuningsgegevens van de applicatie (demo's, instrumenten, lokalisatie, systeem plug-ins, soundfonts, stijlen, akkoorden, sjablonen en achtergronden). In de Debian packages, worden systeem soundfonts in plaats daarvan respectievelijk geïnstalleerd in /usr/share/sounds/sf2/, /usr/share/sounds/sf3/ of /usr/share/sounds/sfz/.

De gegevens per gebruiker (extensies, plug-ins, soundfonts, stijlen, sjablonen) en bestanden (afbeeldingen, partituren) worden normaal gesproken geïnstalleerd in submappen onder ~/MuseScore3/ maar dit kan worden aangepast in de configuratie. Snapshot, alpha en beta versies maken gebruik van MuseScore3Development in plaats van MuseScore3 in al deze paden.

$XDG_CONFIG_HOME/MuseScore/MuseScore3.ini bevat de gebruikersvoorkeuren, een lijst met recent gebruikte bestanden en hun locaties, venstergroottes en posities, enz. Zie hierboven voor ontwikkelingsversiepaden.

$XDG_DATA_HOME/data/MuseScore/MuseScore3/ bevat bijgewerkte lokalisatiebestanden gedownload vanuit het programma, informatie over plug-ins, partituren in de cache, referenties voor de communitysite van musescore.com, sessie-informatie, synthesizerinstellingen, aangepaste toon- en maatsoorten en sneltoetscombinaties. Zie hierboven voor ontwikkelingsversiepaden.

VOORBEELDEN

Converteer een partituur naar PDF vanaf de opdrachtregel

mscore -o 'My Score.pdf' 'My Score.mscz'

Voer een batchtaak uit om meerdere documenten te converteren

mscore -j job.json

Hiervoor is het bestand job.json nodig in het huidige directory en deze moet de inhoud hebben die er ongeveer als volgt uit ziet:

[
  {
    "in": "Reunion.mscz",
    "out": "Reunion-coloured.pdf",
    "plugin": "colornotes.qml"
  },
  {
    "in": "Reunion.mscz",
    "out": [
      "Reunion.pdf",
      [ "Reunion (part for ", ").pdf" ],
      "Reunion.musicxml",
      "Reunion.mid"
    ]
  },
  {
    "in": "Piece with excerpts.mscz",
    "out": [
      "Piece with excerpts (Partitura).pdf",
      [ "Piece with excerpts (part for ", ").pdf" ],
      "Piece with excerpts.mid"
    ]
  }
]

Het laatste deel van de taak zorgt er bijvoorbeeld voor dat bestanden als "Piece with excerpts (part for Violin).pdf" worden gegenereerd naast de partituur voor de dirigent en een MIDI-bestand met het volledige orkestgeluid, terwijl het equivalente deel van de Reunion conversie stilzwijgend genegeerd wordt (omdat voor het Reunion-stuk (een MuseScore demo) geen partijen zijn gedefinieerd).

MIDI import verwerking

Het bijgevoegde midi_import_options.xml bestand is een voorbeeld bestand van een MIDI import verwerkingsbestand voor gebruik met de -M optie.

DIAGNOSE

De mscore utility eindigt met 0 bij succes en met >0 indien er een fout optreedt.

ZIE OOK

fluidsynth(1), midicsv(1), timidity(1), qtoptions(7)

https://musescore.org/handbook: Online handboek, volledige gebruikershandleiding
https://musescore.org/forum: Ondersteunings forum
https://musescore.org/nl/node/278582: Fabrieksinstellingen herstellen
https://musescore.org/project/issues: Project Issue Tracker — Controleer eerst of de bug die je tegenkomt al is gemeld. Als je gewoon ergens hulp bij nodig hebt, gebruik dan het support forum.
http://doc.qt.io/qt-5/qguiapplication.html#supported-command-line-optio…: Documentatie voor Qt opdrachtregel opties

STANDAARDEN

MuseScore probeert de volgende standaarden te implementeren:

MusicXML 3.1 (score interchange format)
SF2 (SoundFont 2.01)
SF3 (SoundFont with OGG Vorbis-compressed samples)
SFZ (Sforzato soundfont)
SMuFL (Standard Music Font Layout 1.20)

HISTORIE

MuseScore werd in 2002 afgesplitst van de MusE-sequencer en is sindsdien de belangrijkste Open Source-notatiesoftware geworden.

AUTEURS

MuseScore is ontwikkeld door Werner Schweer en anderen.

Deze handleiding pagina is geschreven door mirabilos <tg@debian.org>.

WAARSCHUWINGEN

De Qt opdrachtregel opties worden uit de argumenten verwijderd voordat de toepassing een kans heeft op het verwerken van opties; dit betekent dat een aanroep als mscore -S -reverse geen enkele kans heeft om te werken omdat de-reverse eerst door Qt wordt verwijderd.

BUGS

MuseScore volgt /etc/papersize niet.
Waarschijnlijk nog een paar; controleer de issue-tracker van het project (ZIE OOK).

MuseScore — 19 Oktober 2020

Nieuwe mogelijkheden in MuseScore 3.6

Nieuwe partituur en opmaak mogelijkheden

MuseScore 3.6 biedt enorme verbeteringen voor het uiterlijk van je bladmuziek, waaronder een nieuw muziek lettertype (Leland), een nieuw standaard lettertype voor tekst (Edwin), gebaseerd op New Century Schoolbook en verbeteringen op het gebied van pagina-indeling en veel nieuwe standaardinstellingen. Ook zijn er een aantal nieuwe functies die standaard beschikbaar zijn in alle nieuw aangemaakte partituren en die ook automatisch of handmatig op bestaande partituren kunnen worden toegepast.

De drie belangrijkste mogelijkheden zijn:

Automatische instrument volgorde
Automatisch plaatsen van haken
Verticaal uitvullen van notenbalken

De eerste twee opties worden op de partituur toegepast bij het aanmaken van de partituur en zijn beschikbaar in de nieuwe partituur wizard, maar zijn ook beschikbaar in het instrument paneel zodat ze later kunnen worden aangepast. Voorheen was het nodig om zelf de volgorde van de instrumenten te bepalen en moesten haken worden toegevoegd nadat de partituur was gemaakt. Het doel van deze nieuwe mogelijkheden is om tijd te besparen en in meeste gevallen zal dit zorgen voor een beter resultaat maar het is mogelijk niet geschikt voor iedere partituur samenstelling. Voor ongebruikelijke samenstellingen/opmaak kan het resultaat worden aangepast nadat de partituur is aangemaakt. De mogelijkheden kunnen in zijn geheel worden uitgeschakeld of er kan een sjabloon worden gebruikt.

Automatische instrument volgorde

Nieuwe partituur wizard: Kies instrumenten

Bij het maken van een nieuwe partituur via "Kies instrumenten", is er nu een vervolgkeuzelijst "Volgorde" met het huidige systeem van de instrument volgorde. "Orkest" is de standaardinstelling. Als instrumenten aan de partituur worden toegevoegd, worden ze op de juiste positie toegevoegd volgens de geselecteerde volgorde. (Voorheen verscheen elk instrument onder het instrument dat op dat moment in de rechterhandlijst was geselecteerd.) Dit maakt het ook gemakkelijk om bijvoorbeeld een dubbele houtblazerssectie toe te voegen door aan de linkerkant fluit, hobo, klarinet en fagot te selecteren en vervolgens tweemaal op "Voeg toe aan partituur" te klikken.

Iedere volgorde optie bepaalt de positie in de partituur voor solo-instrumenten. Bij de orkestrale volgorde is dit boven de strijkers. Met een instrument geselecteerd in de lijst aan de rechterkant, zal de "Maak solist" knop het naar die positie verplaatsen. Je kunt meerdere solisten aanwijzen en binnen de solist 'sectie' is de algehele volgorde van toepassing. Het doel van de aanduiding als solist is alleen bedoeld om instrumenten op de juiste positie in de partituur te krijgen en heeft geen invloed op het label of afspelen.

Een eigenaardigheid is dat er, voorlopig, slechts één solistenpositie per volgorde is bepaald. Hierdoor zal bij een werk waarbij vocale en instrumentale solisten aanwezig zijn, de instrumentale solisten boven aan plaatsen. Deze moeten handmatig worden verplaatst.

Net als voorheen kunnen instrumenten handmatig omhoog en omlaag worden geplaatst met de knoppen die zich nu rechts van de lijst bevinden. In de volgorde keuzelijst wordt de tekst '(aangepast)' toegevoegd aan de naam. De aangepaste volgorde wordt opgeslagen met de partituur. Je kunt de volgorde herstellen door de oorspronkelijke volgorde (of een andere) te selecteren in de volgorde keuzelijst.

Met het kiezen van de "Eigen" volgorde optie wordt deze functionaliteit in zijn geheel uitgeschakeld, inclusief het automatisch plaatsen van de haken.

Automatisch plaatsen van haken

De vooraf gedefinieerde volgorde wijst instrumenten families toe (fluiten, hobo's, klarinetten, etc.) en rangschikt die families in secties (houtblazers, koperblazers, percussie, etc.). Haken worden automatisch toegevoegd volgens deze eenvoudige regels:

Een "dikke" haak wordt geplaatst om alle aangrenzende instrumenten in dezelfde sectie, ervan uitgaande dat er meer dan één is
Een "dunne" haak wordt geplaatst om alle aangrenzende identieke instrumenten (bv. vier hoorns)
Een accolade wordt geplaatst om ieder enkel instrument dat meer dan één notenbalk gebruikt (bv piano en harp)

Hoewel dit voor de meeste partituren redelijke standaardwaarden zou moeten opleveren, geeft het geen perfecte resultaten voor iedere mogelijke stijl of opmaak. Gelukkig is het nog steeds gemakkelijk om aanpassingen te maken nadat de partituur is gemaakt.

Verticaal uitvullen van notenbalken

Er is een nieuw algoritme voor het verticaal uitvullen van notenbalken om de pagina correct te vullen, standaard is dit ingeschakeld voor nieuwe partituren in MuseScore 3.6. Om dit uit te schakelen, ga je naar Opmaak -> Stijl -> Pagina en plaats je een vinkje bij "Notenbalken niet verticaal uitvullen" (hiermee wordt het vinkje bij "Notenbalken verticaal uitvullen" automatisch weggehaald).

Stijl: Pagina

Het basis principe van het algoritme is om ervoor te zorgen dat de ruimte tussen de notenbalken gelijk is op basis van twee instellingen (beschikbaar in Opmaak -> Stijl -> Pagina):

De ruimte aan weerszijden van een systeem kan proportioneel worden vergroot door de instelling "Factor voor afstand boven/onder haken" in te stellen op een waarde groter dan 1. Als dit bijvoorbeeld is ingesteld op 1,5, dan zal het algoritme proberen de ruimte aan weerszijden van een haak 1,5 keer de 'standaard' ruimte maken.
Hetzelfde kan worden toegepast op haken met de instelling "Factor voor afstand boven/onder accolade".

De ruimte tussen een accolade en een haak wordt bepaald door de grootste van deze twee waarden. De instelling "Max. dubbele notenbalk afstand" wordt gebruikt om de afstand tussen de notenbalken die door een accolade worden verbonden, te beperken. Dit is handig omdat deze notenbalken over het algemeen in één oogopslag door de speler moeten worden gelezen.

De "Max. systeem afstand" en "Max. notenbalk afstand" moeten redelijk grote waarden hebben om de routine in staat te stellen zelfs vrij schaars gevulde pagina's op te vullen. Soms bevat een pagina niet voldoende notenbalken om dit te rechtvaardigen. In dit geval zal, zodra het algoritme de ruimte uitvuld zoals hierboven beschreven, een extra ruimte toevoegen tussen de notenbalken tot een maximum van de instelling gegeven in "Max. pagina opvul afstand" (vermenigvuldigd met een relevante factorinstelling). Als je merkt dat er veel pagina's niet volledig uitgevuld zijn en je wel wilt dat ze het zijn, dan kun je deze instelling aanpassen. Over het algemeen is een lage waarde waarschijnlijk het beste voor een partituur met een klein aantal notenbalken per systeem en een grotere waarde voor een groter aantal notenbalken.

De verticale uitvulling is dynamisch en niet verbonden aan de sectie toewijzingen van instrumenten die wordt gebruikt om de volgorde van de instrumenten in de partituur te bepalen tijdens het opzetten van de partituur, dus wanneer je haken toevoegt of verwijdert, dan zal de afstand overeenkomstig veranderen. Op dezelfde manier, als lege notenbalken verborgen zijn in een bepaald systeem, wordt de afstand alleen bepaald door de haken die in dat systeem aanwezig zijn.

Hopelijk geven de standaardinstellingen in de meeste gevallen goede resultaten, maar kan het nodig zijn om een beetje te experimenteren met de instellingen voor een optimaal resultaat, afhankelijk van de samenstelling van een partituur. Als je gewend bent afstandshouders te gebruiken een vergelijkbaar resultaat te bereiken, dan kun je het beste proberen instellingen te vinden/gebruiken die een goed resultaat geven voor het grootste deel van de partituur en alleen afstandshouders gebruiken waar aanpassingen nodig zijn.

Inspringen van eerste systeem

Deze nieuwe optie, die standaard is ingeschakeld, is te vinden in Stijl -> Partituur en heet "Eerste systeem inspringen". Zoals de naam doet vermoeden, zal dit het eerste systeem van een sectie laten inspringen op de gebruikelijke manier voor klassieke partituren. De gebruikelijke oplossing om hiervoor een kader te gebruiken is hiermee niet langer nodig. Als er instrument labels aanwezig zijn dan is de maximum waarde die voor deze instelling is opgegeven of de lengte van de labels van toepassing.

Nieuwe mogelijkheden toepassen op bestaande partituren

Bij het openen van een bestaande partituur, die gemaakt is met een eerder versie van MuseScore, wordt er een dialoogvenster weergeven met de optie om ofwel het nieuwe muziek lettertype Leland toe te passen, ofwel het nieuwe tekst lettertype Edwin, of beide. Elk van deze opties past een subset van de nieuwe standaard 3.6 stijlinstellingen toe die verder gaan dan alleen de wijzigingen in het lettertype, zo worden bijvoorbeeld lijnbreedtes en tekst groottes aangepast maar niet alle nieuwe standaardinstellingen met het oog op het minimaliseren van storende wijzigingen in de opmaak.

Migratie venster

Om alle nieuwe standaardinstellingen, inclusief deze lettertype wijzigingen, te gebruiken ga je in het menu naar Opmaak -> Stijl en klik je op de knop "Herstel alle stijlen naar standaard" onderaan in het venster. Voorheen was dit de optie: Opmaak -> Herstel stijl in het menu. Deze knop werkt op dezelfde manier alleen worden de pagina instellingen, die ingesteld worden in de Opmaak -> Pagina instellingen menu optie niet aangepast. Deze optie heeft eenzelfde knop die alleen de pagina instellingen bijwerkt. Dit betekent dat je de nieuwe stijl opties kunt uitproberen zonder dat dit grote impact heeft op de lay-out van de partituur, echter zijn er mogelijk een paar opties in de Partituur en Pagina instellingen van het stijl venster die handmatig aangepast moeten worden.

Indien mogelijk, verwijder dan alle niet-essentiële systeem- en pagina-einden, selecteer vervolgens de hele partituur en selecteer Opmaak -> Uitrekking -> Herstel de uitrekking van de opmaak. Verwijder ook afstandshouders als je de standaardresultaten van het nieuwe algoritme voor verticale uitvulling wilt zien (zie hieronder).

Het Edwin lettertype heeft over het algemeen grotere lettergroottes dan FreeSerif (hoewel er iets kleinere standaard puntgroottes worden gebruikt), dus het is vrij waarschijnlijk dat de Edwin-optie wijzigingen in de opmaak zal veroorzaken, vooral in partituren met liedteksten. Het Leland lettertype zal de afstand minder ingrijpend beïnvloeden, maar kleine aanpassing zullen wellicht nog steeds nodig zijn.

Tekst items waarop een aangepaste opmaak is toegepast en dus niet meer overeenkomen met de stijl worden niet opnieuw ingesteld door de migratie of via de herstel stijl opties, dus lettertypen, puntgroottes en opmaak kunnen inconsistent lijken. De nieuwe menu optie Opmaak -> Herstel tekststijl aanpassingen zorgt dat deze aanpassingen worden overschreven zodat alle tekst elementen weer overeenkomen met de toegewezen tekststijl. Dit staat gelijk aan de 'Herstel aan stijl standaard' optie voor ieder attribuut in het tekst gedeelte van het instellingenoverzicht. Aanpassing in de lay-out worden hierbij niet verwijderd en die zullen handmatig moeten worden gedaan, indien gewenst.

Automatische instrument volgorde en haken toepassen

Druk op I om het instrumenten venster te openen of kies in het menu: Bewerken -> Instrumenten. Ervan uitgaande dat de partituur vóór 3.6 is gemaakt, dan is de geselecteerde volgorde "Eigen". Als je een standaard volgorde wilt toepassen, dan kies je er een uit het menu, bijvoorbeeld "Orkestraal". De instrumenten in de partituur worden opnieuw gerangschikt volgens die definitie en er worden haken en accolades geplaatst. Houd er rekening mee dat alle bestaande haken en accolades worden verwijderd.

Automatisch verticaal uitvullen van notenbalken toepassen

Als je deze functie wilt gebruiken, maar eerder afstandshouders hebt gebruikt om extra of vaste afstanden tussen de notenbalken te creëren, dan is het het beste om eerst al die afstandshouders te verwijderen omdat ze de werking van het nieuwe algoritme verstoren. Een snelle manier om dit te doen is door met rechts te klikken op één van de afstandshouders en vervolgens te kiezen voor Selecteer -> Alle gelijksoortige elementen en daarna op de Delete toets te drukken.

Schakel vervolgens deze functie in door Stijl -> Pagina -> "Notenbalken verticaal uitvullen" te selecteren. Vervolgens kun je de afstandshouders opnieuw plaatsen wanneer er specifieke plaatsen zijn waar de standaardafstand moet worden aangepast.

Andere wijzigingen van de opmaak in 3.6

Bij het onderzoeken van stijlinstellingen, opmaak problemen en het maken van een nieuw muziek lettertype, kwamen veel problemen aan het licht die moesten worden gecorrigeerd en die mogelijk een kleine impact hebben op het uiterlijk van bestaande partituren. In sommige gevallen is het mogelijk deze handmatig ongedaan te maken.

Waardestreep afstand

Een fout in de interpretatie van de waardestreep afstand instelling die naast SMuFL-lettertypen is gedefinieerd, betekende dat deze waarde vaak half zo groot was als in MuseScore zou moeten zijn, ook met Emmentaler en Bravura lettertype. MuseScore definieert de afstand tussen notenbalken als een percentage van de dikte van een notenbalk, maar voor SMuFL is de instelling een absolute afstand in notenbalkruimte. De normale dikte van een notenbalk is 0,5 sp en de standaardafstand tussen de notenbalken is ook 0,25 sp, die MuseScore interpreteerde als 25% van 0,5 sp, dus 0,125 sp.

De nieuwe correcte interpretatie van deze waarde, 50%, zal zelfs op bestaande scores worden toegepast, tenzij deze waarde expliciet is overschreven. De extra ruimte wordt naar binnen toegevoegd, zodat de positie van de buitenste waardestrepen hetzelfde blijft. Als je echter de oude, zeer kleine tussenruimte wilt gebruiken dan stel je de Stijl -> Waardestrepen -> Waardestreepafstand handmatig in op 25%.

Voorheen (waardestreepafstand 25%):
Waardestrepen (voorheen)

Nu (waardestreepafstand 50%):
Waardestrepen (nu)

Lengte hulplijnen

Op een vergelijkbare manier interpreteerde MuseScore deze SMuFL-waarde als de totale uitbreiding van de hulplijn voorbij de notenkop (d.w.z. x/2 aan elke kant), wanneer de waarde bedoeld is als de extensie aan elke kant. Deze fout werd gemaskeerd door een vierkante kap die voor de lijn werd gebruikt in plaats van een rechte kap, waardoor ook de helft van de lijndikte aan elk uiteinde werd toegevoegd.

Net als bij de waardestreep afstand zal, als deze instelling niet expliciet overschreven is in het bestand, de nieuwe standaard worden toegepast. Zelfs in oude partituren maar dit zal identieke resultaten opleveren. Als je deze waarde hebt aangepast, dan blijft deze waarde wel behouden maar worden er te lange hulplijnen gemaakt. Je kunt de waarde handmatig converteren met de formule:

nieuwe waarde = (x / 2) - (y / 2)

Waarbij x de vorige waarde voor "Hulplijnlengte" is en y de waarde voor "Hulplijndikte" of gebruik gewoon de nu correct geïnterpreteerde standaardinstellingen voor elk lettertype:

Leland: 0,35sp
Bravura, Gonville, Petaluma: 0,40sp
Emmentaler: 0,38sp

Stok kappen en positie van de vlag

Eerder werden ronde kappen op de stokken getekend. Dit is vervangen door een platte kap. Deels is dit om de lengte van de stok nauwkeuriger te maken, maar vooral is het zo dat de ronde kap het ontwerp van de punt van de vlag symbolen in elk lettertype niet vertekend. De vlaggen in Emmentaler zijn bijvoorbeeld ontworpen met een platte punt, Bravura en Leland hebben afgeronde punten die niet precies symmetrisch zijn.

De plaatsing van vlaggen was ook eerder niet in overeenstemming met de SMuFL-lettertypen, er werd berekend hoeveel de stok voor een bepaald aantal vlaggen moest worden verlengd en vervolgens werd het vlagsymbool getekend met de boven- of onderkant van het selectiekader aan het einde van de stok. Nu heeft de aanwezigheid van vlaggen geen invloed op de lengte van de stok (d.w.z. een stok van normale lengte wordt gebruikt voor een noot volgens de verticale positie en richting van de stok) en het vlagsymbool wordt dan met zijn y=0 aan het einde van de stok geplaatst. Een eventuele 'verlenging' van de steel wordt dus bepaald door de mate waarin het vlagsymbool boven of onder y=0 uitstrekt. De vlaggen in Emmentaler, zoals gebruikt in MuseScore, zijn verplaatst om dit weer te geven en om overeen te komen met andere SMuFL-lettertypen.

Het resultaat hiervan is dat vlaggen iets lager of hoger kunnen lijken dan voorheen. Hun positionering weerspiegelt nu echter de bedoelingen van de ontwerpers van elk van de beschikbare lettertypen. Noten met waardestrepen worden hierdoor niet beïnvloed.

Voorheen (Bravura in 3.5):
Vlaggen (voorheen)

Nu (Bravura in 3.6):
Vlaggen (nu)

Voortekens met haakjes

Voorheen voegde MuseScore geen ruimte toe tussen de begrenzingskaders van voortekens en haakjes eromheen. Nu wordt een kleine vaste opvulling toegevoegd (ongeveer een achtste van een notenbalkruimte).

Voorheen (Bravura in 3.5):
Voortekens met haakjes (voorheen)

Nu (Bravura in 3.6):
Voortekens met haakjes (nu)

Voortekens in Emmentaler

Deze zijn vervangen door die van Parnassus. Voor meer details zie PR #6747 (Engelstalig).

Nieuwe mogelijkheden in MuseScore 3

MuseScore 3 bevat een aantal nieuwe en verbeterde functies. Zie de release notes for MuseScore 3 voor een korte samenvatting. Meer details zijn te vinden in de onderstaande overzichten en door te verwijzen naar de relevante pagina's van het handboek.

Automatisch plaatsen

MuseScore plaatst aanvankelijk elementen in de partituur op basis van (a) de eigenschappen die zijn opgegeven in de standaardinstellingen van de stijl en (b) eventuele handmatige aanpassingen. Voor elementen waarvoor automatische plaatsing is ingeschakeld, zal MuseScore echter proberen botsingen te voorkomen door één of meer van deze elementen naar behoefte te verplaatsen.

Zie automatisch plaatsen.

Standaard positie

De standaardpositie voor de meeste elementen wordt bepaald door de instellingen in Opmaak → Stijl. Je kunt de standaardinstelling daar wijzigen of in het instellingenoverzicht een handmatige aanpassing toepassen (zie hieronder) en vervolgens het besturingselement "Stel in als stijl" gebruiken (rechts van de waarde die je wilt instellen).

De specifieke eigenschappen die je kunt instellen verschillen per element maar omvatten:

plaatsing (of het element standaard boven of onder de notenbalk wordt geplaatst)
positie boven/onder (specifieke posities wanneer boven of onder geplaatst)
afstand
automatisch plaatsen minimum afstand (minimum afstand t.o.v. andere elementen wanneer automatisch plaatsen is ingeschakeld)

Zie automatisch plaatsen.

Handmatig aanpassen

Veel elementen kunnen boven of onder de notenbalk worden geplaatst. Als je een element van boven naar beneden of visa versa, gebruikt je de instelling "Plaatsing" in het instellingenoverzicht of druk je op de sneltoets "X".

Handmatige aanpassingen aan de positie kunnen worden uitgevoerd door te slepen of door de afstand in het instellingenoverzicht te wijzigen. Met geen van beide methoden kun je een element echter zodanig positioneren dat een botsing ontstaat. Om volledige controle over de positie van een element te krijgen, kun je automatische plaatsing voor dat element uitschakelen.

Zie automatisch plaatsen.

Automatisch plaatsen uitschakelen

Als je automatische plaatsing voor een element wilt uitschakelen, schakel je het vakje "Automatisch plaatsen" uit in het instellingenoverzicht. Het element keert terug naar zijn standaardpositie en wordt niet langer in overweging genomen bij het automatisch plaatsen van andere elementen.

Zie automatisch plaatsen.

Stapelvolgorde

De "Stapelvolgorde" instelling in het instellingenoverzicht bepaalt welke elementen elkaar overlappen en in het geval dat ze elkaar overlappen en niet worden verplaatst vanwege automatisch plaatsen.

Zie automatisch plaatsen.

Tekstopmaak

De opmaak van de tekst is afhankelijk van drie factoren:

De tekststijl die aan het element is gekoppeld stelt de standaardwaarden in voor de eigenschappen zoals het lettertype, de uitlijning en het kader.
Wijzigingen in deze teksteigenschappen kunnen via de instellingenoverzicht op geselecteerde elementen worden toegepast.
Aangepaste opmaak kan worden toegepast op specifieke tekens in de tekst met behulp van de tekstwerkbalk.

Zie tekst algemeen, tekst stijlen en eigenschappen.

Tekststijlen

Aan elk tekstelement is een tekststijl gekoppeld. De standaardstijl voor een element wordt bepaald door het type van het element zelf - standaard staat de notenbalktekst op de tekststijl notenbalk, de dynamiek op de tekststijl dynamiek, etc. Deze tekststijl bepaalt het standaardlettertype, de grootte en de stijl (vet/cursief/onderstrepen), uitlijning en kader-eigenschappen.

Je kunt de standaardwaarden voor elk van deze tekststijlen wijzigen met Opmaak → Stijl → Tekststijlen. Je kunt bijvoorbeeld repetitietekens groter maken of de tekst cursief maken. Dit heeft invloed op alle bestaande elementen die die stijl gebruiken en op elementen die je later toevoegt. Sommige elementen bevatten ook een beperkte set besturingselementen voor tekststijlen in hun eigen secties van het dialoogvenster Opmaak → Stijl. De instellingen zijn gekoppeld: je kunt de lettergrootte voor maatnummers wijzigen in Opmaak → Stijl → Maatnummers of in Opmaak → Stijl → Tekststijlen: Maatnummer. Het effect is hetzelfde: alle maatnummers in de partituur nemen deze grootte over. Je kunt ook de standaardwaarden voor een tekststijl wijzigen in het instellingenoverzicht; zie Teksteigenschappen hieronder.

Voor de meeste tekstelementen die je rechtstreeks maakt (zoals notenbalktekst, repetitietekens en liedteksten), kun je een andere tekststijl toepassen met het besturingselement stijl in het instellingenoverzicht. Hierdoor worden ze weergegeven met die stijl in plaats van de "eigen" stijl voor het element. Je kunt bijvoorbeeld één of meer notenbalktekstelementen selecteren en ze de Tempo-stijl geven om ze weer te geven alsof het tempomarkeringen zijn.

Zie tekst algemeen, tekst stijlen en eigenschappen.

Teksteigenschappen

De tekststijl bepaalt de standaardeigenschappen voor elementen met behulp van die stijl, maar je kunt elk van deze eigenschappen voor geselecteerde elementen overschrijven met behulp van het instellingenoverzicht. Je kunt bijvoorbeeld een aantal notenbalktekstelementen selecteren met Ctrl+klik en vervolgens het instellingenoverzicht gebruiken om ze groter te maken. De knop 'Herstel naar stijl standaard' naast elke eigenschap zet het terug naar de standaardwaarde. Je kunt ook op de knop 'Stel in als stijl' klikken om de stijl aan te passen. Dus een andere manier om de grootte van alle maatnummers te wijzigen, is door er één te selecteren, de grootte ervan te wijzigen in het instellingenoverzicht en vervolgens op 'Stel in als stijl' te klikken.

Zie tekst algemeen, tekst stijlen en eigenschappen.

Aangepast opmaak

Aangepaste opmaak wordt op tekst toegepast met behulp van de werkbalk onderaan het hoofdvenster op dezelfde manier als in eerdere releases. Je kunt dus één woord in een zin vet maken, terwijl de rest normaal is of een bepaald teken groter/kleiner maken, enz. Je kunt ook alle aangepaste opmaak van geselecteerde tekstelementen verwijderen met de knop "Verwijder eigen opmaak" in het instellingenoverzicht. Hiermee keert de tekst terug naar de instellingen die momenteel in het instellingenoverzicht worden weergegeven.

Zie tekstbewerken.

Notenbalktype wijzigen

Je kunt verschillende notenbalk eigenschappen in de partituur wijzigen, waaronder de grootte van de notenbalk, het schema van de nootkoppen (bijvoorbeeld voor nootkoppen met de nootnaam), het genereren van maatsoorten en andere eigenschappen. Het element voor het wijzigen van het notenbalktype bevindt zich in het tekstpalet. Voeg het toe aan de maat waar je de wijziging wilt laten plaatsvinden en gebruik vervolgens het instellingenoverzicht om de eigenschappen van het element van het notenbalktype te wijzigen.

Zie notenbalktype wijzigen

Tijdelijke en gedeeltelijke notenbalken

Om een tijdelijke notenbalk te maken die alleen op bepaalde systemen verschijnt voeg je de notenbalk eerst normaal toe (Bewerken / Instrumenten), voeg vervolgens de noten toe en klik vervolgens met de rechtermuisknop op de notenbalk, selecteer notenbalk/partij-eigenschappen en stel "Verbergen indien leeg" in op "Altijd". Dit zorgt ervoor dat de notenbalk alleen zichtbaar is waar nodig, zelfs zonder dat de "Lege notenbalk in systeem verbergen" voor de hele partituur (in Opmaak / Stijl) is ingeschakeld. De standaardwaarde voor "Verbergen indien leeg" is "Automatisch", wat betekent dat notenbalk verborgen zijn als leeg als "Lege notenbalken in systeem verbergen" is ingeschakeld. Andere waarden zijn "Nooit" (de notenbalk zal niet worden verborgen als het leeg is, zelfs als de "Lege notenbalken in systemen verbergen" is ingeschakeld) en "Instrument" (voor instrumenten die meerdere notenbalk bevatten, wordt de notenbalk alleen verborgen als alle notenbalken voor dat instrument leeg zijn) .

Om een gedeeltelijke notenbalk te maken waarin alleen de maten met noten zichtbaar zijn (bijvoorbeeld voor een ossia), klikt je met de rechtermuisknop op de notenbalk en kies je notenbalk/parijt-eigenschappen en schakelt je de optie "Haal lege maten weg" in. Dit kan onafhankelijk van "Verbergen indien leeg" of "Lege notenbalken in systeem verbergen" worden gebruikt.

Systeemscheidingstekens

Systeemscheidingstekens zijn een reeks korte diagonale lijnen die worden gebruikt om systemen op een pagina visueel te scheiden. MuseScore kan deze automatisch toevoegen aan je score. In Opmaak → Stijl → Systeem kun je de scheidingstekens links, rechts of beide inschakelen en je kunt ook hun standaardpositie instellen. Je kunt ook de positie van afzonderlijke scheidingstekens in je partituur handmatig aanpassen of ze onzichtbaar markeren (dit laatste wordt momenteel niet opgeslagen).

Notenbalk ruimte

Als onderdeel van de automatische plaatsen functie in MuseScore, worden notenbalken nu automatisch uit elkaar geplaatst, je kunt nu dus eenvoudig een comfortabele minimale afstand instellen en MuseScore laten bepalen wanneer er meer ruimte nodig is. Je kunt notenbalk afstandhouders gebruiken, net zoals in MuseScore 2, om de afstand tussen notenbalken te vergroten, maar in MuseScore 3 is er ook een manier om deze te verkleinen - dit gaat met de "vaste" notenbalkafstandshouder, te vinden op het palet Afbrekingen & afstandshouders. Voeg gewoon de afstandshouder toe en pas de hoogte aan. Dit voorkomt ook dat MuseScore automatisch meer ruimte toevoegt om botsingen te voorkomen, zodat je dit zelf kunt beheren.

Zie afstandshouders.

Niet afbreken

Momenteel niet beschikbaar

Naast de systeemomslag, pagina- en sectie-einden die bekend zijn van MuseScore 2, bevat het palet "Afbrekingen & afstandshouders" nu een nieuw element "Niet afbreken". Hiermee kun je forceren dat twee maten bij elkaar blijven, bijvoorbeeld als er een complexe passage is die de maten overspant en je wilt ervoor zorgen dat ze aan elkaar grenzen. Als beide maten niet op een systeem/pagina passen, verplaatst MuseScore ze allebei naar het volgende systeem.

Partijen van stemmen

Naast de mogelijkheid om partijen van de verschillende instrumenten in de partituur te genereren, kun je nu ook een partij koppelen aan een specifieke notenbalk voor het instrument of zelfs een specifieke stem binnen een specifieke notenbalk. Hiermee kun je meerdere partijen (bijvoorbeeld fluit 1 & 2) combineren op een enkele notenbalk in de partituur terwijl u toch afzonderlijke partijen genereert.

Het partijen venster bevat nu twee secties onderaan, instrumenten in de partituur en Instrumenten in partij. Nadat je een partij (of alle partijen) hebt gegenereerd met de knoppen Nieuw en Genereer, kun je elke partij bovenaan selecteren en de knoppen onderaan gebruiken om niet alleen het instrument in de partij in te stellen, maar ook welke notenbalken en stemmen binnen het instrument zijn inbegrepen.

Om een instrument aan een partij toe te voegen, selecteer je het in "instrumenten in partituur" en druk je op "+". Om een instrument uit een partij te verwijderen, selecteer je het in "instruments in partij" en druk je op "-". Om de partij op notenbalk of stemniveau aan te passen, klik je op de pijl naast het instrument in "instrumenten in partij" om de lijst uit te vouwen en alle notenbalken en stemmen van het instrument weer te geven. Je kunt een notenbalk verwijderen door deze te selecteren en op "-" te drukken of een stem verwijderen door deze uit te schakelen.

Beperkingen: Als je alleen stem 1 voor een bepaalde notenbalk selecteert, dan wordt alleen de inhoud in stem 1 voor die notenbalk opgenomen in de partij. Dus om fluit 1 & 2 met dezelfde notenbalk te kunnen delen, moet je alle noten in beide stemmen invoeren, zelfs in passages waar ze hetzelfde spelen. Je kunt de twee delen ook niet als akkoorden invoeren in de passages waar ze ritmes delen.

Verdeel en samenvoegen

De verdeel functie is uitgebreid met de mogelijkheid om op stem te verdelen naast het verdelen op noot niveau. Zie verdeel.

De voeg samen functie (Gereedschappen / Voeg samen) werkt in één van de volgende twee modi.

Met één enkele notenbalk geselecteerd, voegt het voeg samen commando noten in verschillende stemmen waar mogelijk samen in akkoorden (wanneer noten op dezelfde tel zijn en dezelfde duur hebben). Dit is hetzelfde als recente versies van MuseScore, hoewel enkele bugs zijn opgelost.

Met meerdere notenbalken geselecteerd, combineert de voeg samen opdracht de inhoud van de eerste vier niet-lege stemmen (op alle notenbalken) in meerdere stemmen op de bovenste geselecteerde notenbalk. Dit is anders dan MuseScore 2, waarbij noten worden gecombineerd in akkoorden in plaats van meerdere stemmen te gebruiken en dus moesten de ritmes overeenkomen. De MuseScore 3 benadering behoudt de originele ritmes, zelfs waar ze verschillen en is bedoeld om de verwachte resultaten te produceren bij het combineren van twee verschillende partijen op één notenbalk voor gebruik met de functie voor partijen van stemmen of bij het verminderen van een open (vier notenbalken) SATB-partituur in een gesloten (twee notenbalken) versie. Om de stemmen waar mogelijk verder in akkoorden samen te voegen, voer je de opdracht gewoon nog een keer uit.

Zie gereedschappen.

Invoegmodus

Je kunt noten invoegen en verwijderen en de maten automatisch laten uitbreiden of inkrimpen om de wijziging aan te passen. Dit kan handig zijn bij het maken van muziek die niet in maten verdeeld is of bij gewone bewerking.

Als je een noot wilt invoegen vóór de momenteel geselecteerde noot, druk je op Ctrl+Shift terwijl je de noot normaal toevoegt. In de invoermodus voor noten wordt met Ctrl+Shift+klikken een noot van de momenteel geselecteerde duur op die locatie ingevoegd. Ctrl+Shift+B voegt een B van de momenteel geselecteerde duur in vóór de noot op de huidige cursorpositie. Je kunt ook overschakelen naar de invoegmodus met behulp van het keuzemenu naast de knop voor het invoeren van noten op de werkbalk. In deze modus werken alle noten die je toevoegt alsof je op Ctrl+Shift drukt - ze worden ingevoegd in plaats van de bestaande noten of rusten op die locatie te vervangen.

Als je noten wilt verwijderen, moet je eerst de normale modus (dus niet in de noteninvoermodus) activeren. Selecteer een enkele noot of een bereik en druk op Ctrl+Del.

Zie noteninvoermodi, verwijder geselecteerd bereik (gereedschappen)

Maten splitsen en samenvoegen

Om een maat voor een noot te splitsen, voeg je op dat punt eenvoudigweg een maatstreep toe uit het palet in terwijl je Ctrl ingedrukt houdt. Je kunt bijvoorbeeld de noot selecteren en vervolgens Ctrl+dubbelklik op de maatstreep in het palet of gebruik Ctrl+sleep. Dit kan ook via het menu, Gereedschappen → Maat → Splits de maat voor de geselecteerde noot/rust.

Om twee maten samen te voegen selecteer je de maatstreep tussen die twee maten en gebruik je Ctrl+Del of via het menu, Gereedschappen → Maat → Voeg geselecteerde maten samen.

Zie maatbewerkingen.

Tijdslijn

De tijdslijn geeft een grafisch overzicht van de partituur. Gebruik Weergave →Tijdslijn (F12) om hem weer te geven. Het bovenste gedeelte van de tijdslijn toont de posititie van wijzigingen in tempo, toonsoort en maatsoort, evenals repetitietekens, herhalingen en dubbele maatstrepen. Het onderste gedeelte toont de notenbalken van in de partituur, met daarin de niet-lege maten gemarkeerd. Je kunt overal in deze weergave klikken om naar de overeenkomstige plek in de partituur te springen.

Zie tijdslijn

Partituur vergelijkingsgereedschap

Met het partituur vergelijkingsgereedschap (Weergave / Partituur vergelijkingsgereedschap) kun je twee versies van een partituur vergelijken om de verschillen ertussen te vinden. Selecteer de twee partituren die je wilt vergelijken en of je de huidige versie of de laatst opgeslagen versie wilt vergelijken (let op: je kunt de huidige versie van een partituur vergelijken met de laatst opgeslagen versie van dezelfde partituur om te zien wat je hebt gewijzigd sinds de laatste keer opslaan) en klik vervolgens je op de knop Vergelijken. Rechts wordt een lijst met verschillen weergegeven. De partituurweergave verandert automatisch in Documenten naast elkaar, waarbij de twee partituren die je hebt geselecteerd worden weergegeven. Dubbelklik op een verschil in de lijst en beide partituurweergaven zullen automatisch aanpassen om het gewijzigde element te tonen, dat ook zal worden gemarkeerd.

Normaal gebruik je de standaard Intelligente vergelijking, die de verschillen in voor mensen leesbaar/begrijpbaar formaat weergeeft (bijv. "Maat 1: Noot: eigenschap toonhoogte gewijzigd van B4 naar C5"). Er is ook een onbewertke-modus om de resultaten weer te geven middels de werkelijke XML-code.

Zie partituur vergelijkingsgereedschap.

Mixer

Zie mixer.

Piano Roll Editor

Zie pianorol bewerker.

Capo wijzigingen

Capo wijzigingen zijn nu een eigenschap van notenbalktekst en kan worden gebruikt om de toonhoogte van alle noten die daarop volgen te wijzigen tot de volgende capo wijziging.

Zie capo afspelen.

Fretborddiagrammen

Nieuwe gebruikersinterface.
Zie fretborddiagrammen.

Externe links

Release notes for MuseScore 3.x (Engelstalig)
Using version 3 (Engelstalig topic in het forum)

Bekende beperkingen in MuseScore 3.x

Hoewel alle leden van het ontwikkelingsteam hun best hebben gedaan om de software gebruiksvriendelijk en zonder fouten te maken, zijn er enkele bekende problemen en beperkingen in MuseScore 3.x.

Lokale maatsoorten

De lokale maatsoortfunctie, waarmee je verschillende maatsoorten tegelijkertijd in verschillende notenbalken kunt hebben, is zeer beperkt. Je kunt alleen een lokale maatsoort toevoegen aan maten die leeg zijn en alleen als er geen gekoppelde partijen zijn. Wanneer je noten toevoegt aan maten met lokale maatsoorten, dan kun je noten normaal invoeren via de invoermodus voor noten, maar kopiëren en plakken werkt niet correct en kan leiden tot corruptie of zelfs crashes. De functies splitsen en samen voegen zijn uitgeschakeld voor maten met lokale maatsoorten.

Hergroepeer ritmes

De hergroepeer ritmes functie in het gereedschappen menu kan onbedoelde bijwerkingen hebben, waaronder het veranderen van de spelling van toonhoogtes en het verwijderen van enkele elementen zoals articulaties, glissandos, tremolos, siernoten en, met name bij ongedaan maken, overbindingen. Gebruik deze functie alleen waar nodig en bij beperkte selecties, zodat je kunt zien of er ongewenste wijzigingen zijn aangebracht.

Tablatuur notenbalk gekoppeld aan standaard notenbalk

Bij het invoeren van akkoorden met meerdere noten op een standaard notenbalk in een gekoppeld notenbalk/tablatuur systeem, moeten de noten worden ingevoerd in volgorde van de bovenste (eerste) snaar tot de onderste snaar om een correcte frettoewijzing te garanderen.

Deze beperking is niet van toepassing bij het rechtstreeks invoeren van noten in een tablatuur notenbalk of bij gebruik van een niet-gekoppeld notenbalk/tablatuur systeem.

Mixer

Het wijzigen van instellingen in de mixer, behalve het geluid, markeert de partituur niet als 'aangepast'. Dat betekent dat als de partituur sluit, je mogelijk niet de waarschuwing 'Wijzigingen aan de partituur opslaan voor het sluiten?' krijgt. Het wijzigen van mixer waarden is ook niet ongedaan te maken.

Kop- en voettekst

Er is geen manier om kop- en voettekst op een WYSIWYG-manier te bewerken. De velden in Opmaak → Stijl → Koptekst, voettekst zijn gewone tekst. Ze kunnen "HTML-achtige" syntaxis bevatten, maar de tekststijl, opmaak, enz. kan niet worden bewerkt met een WYSIWYG-editor.

Bijwerken van MuseScore 1.x or 2.x

Hoe werk je MuseScore bij

Download en installeer de laatste versie van de download pagina zoals beschreven in installatie.

Het installeren van MuseScore 3 zal versie 1.x en 2.x niet verwijderen. Alle drie de versie kunnen naast elkaar worden gebruikt. Het is dus eigenlijk geen upgrade maar meer de installatie van een nieuw en ander programma.

Open 1.x of 2.x partituren in MuseScore 3

MuseScore 3 heeft de opmaak kwaliteit aanzienlijk verbeterd om partituren aantrekkelijk en leesbaar te maken. Verbeteringen hebben betrekking op veel items zoals waardestrepen, stokhoogte, opmaak van toevallige voortekens in akkoorden en algemene nootafstand. Dit betekent echter dat bladmuziek gemaakt met MuseScore 1.x of 2.x er iets anders uitziet dan bladmuziek gemaakt met 3.x.

Dit betekent ook dat partituren die opgeslagen zijn met versie 3.x niet geopend kunnen worden in versie 1.x of 2.x

Om te voorkomen dat je per ongeluk een versie 1.x of 2.x partituur overschrijft behandeld versie 3.x dit als het ware als een import wat betekent dat:

De partituur wordt gemarkeerd als gewijzigd, zelfs als er geen aanpassing is gedaan
Bij het verlaten/afsluiten van MuseScore wordt gevraagd of je de partituur wilt opslaan (resultaat van bovenstaande)
MuseScore gebruikt de "Sla op als" functie om het op te slaan en niet het "Sla op" functie
MuseScore gebruikt de titel van de partituur als nieuwe bestandsnaam in plaats van gebruik te maken van de oude bestandsnaam

Heropmaak

Als je de opmaak van een 1.x of 2.x score niet handmatig hebt aangepast, dan gebruikt MuseScore de 3.x-methode om de partituur opnieuw op te maken. Als je de opmaak van de partituur 1.x of 2.x hebt aangepast, dan moeten de individuele aanpassingen die je hebt aangebracht beschikbaar blijven nadat je deze in MuseScore 3.x hebt geopend, maar vanwege kleine wijzigingen in de omliggende opmaak van elementen kunnen ze wellicht niet correct verschijnen. Als je de handmatige aanpassingen wilt herstellen om zo de 3.x methode overal te gebruiken, selecteer je de volledige partituur met de sneltoets Ctrl+A (Mac: Cmd+A) en herstel je de opmaak met Ctrl+R (Mac: Cmd+R).

Opmerking: MuseScore 3 vraagt dit herstellen ook bij het openen van een 1.x of 2.x zodat je dit meteen kunt uitvoeren.

Het geluid gebruiken van MuseScore 1.x

Hoewel het geluid in 2.x/3.x veel is verbeterd, kun je nog steeds de voorkeur geven aan het geluid van MuseScore 1.x. In dat geval kun je het 1.x geluid in 3.x krijgen door het 1.3 SoundFont te downloaden en toe te voegen in 3.x. Je kunt dit in twee stappen doen:

Bekende incompatibiliteit

Hardware incompatibiliteit

Van de volgende hardware/software is het bekent dat MuseScore crasht bij het opstarten:

Samson USB Microphone, driver naam "Samson ASIO Driver", samsonasiodriver.dll. Meer info
Digidesign MME Refresh Service. Meer info
Windows XP SP3 + Realtek Azalia Audio Driver. Meer info
Wacom tablet. Meer info en QTBUG-6127

Software incompatibiliteit

Van Maple virtual cable is het bekend dat het voorkomt dat MuseScore normaal kan afsluiten.
KDE (Linux) venster instellingen kunnen ervoor zorgen dat het hele venster wordt verplaatst bij het slepen van een noot. Wijzig de venster instellingen van het besturingssysteem om dit probleem te voorkomen.
Nitro PDF Creator kan ervoor zorgen dat MuseScore 2 niet kan worden gestart in Windows 10, indien deze is ingesteld als standaard printer. Hetzelfde geldt voor de Amyumi/Quickbooks PDF printer, kijk hier voor meer informatie en ook een aantal cloud printing services, zie hier.
Creative Sound Blaster Z Series ASIO driver kan ervoor zorgen dat MuseScore 2 niet kan worden gestart in Windows 10.
Niet-vertrouwde lettertype groepsbeleid (Untrusted Font Blocking policy) kan ervoor zorgen dat MuseScore 2 niet kan worden gestart (behalve in debug modus, te starten met de -d optie) in Windows 10. De oplossing kan in deze links worden gevonden.

MuseScore hangt door AVG Internet Security

MuseScore heeft toegang tot internet nodig met AVG. MuseScore heeft geen toegang tot internet nodig om te werken, maar indien AVG het blokkeert dan hangt MuseScore.

Wanneer AVG je er om vraagt, kies kan voor MuseScore Toestaan en vink de optie "Mijn antwoord als een permanente regel opslaan en de vraag in de toekomst niet meer stellen" aan.

ls je geen melding (meer) krijgt, doe dan het volgende:

Open de AVG gebruikersinterface (klik met rechts op het AVG icoon, vlak bij de klok, en kies -> Open AVG Gebruikers Interface
Klik op Firewall
Klik op Geavanceerde instellingen
Klik Toepassingen
Zoek naar MuseScore3.exe in de lijst en dubbelklik erop
Wijzig Toepassingsactie in Toestaan voor alles

Letterype probleem in macOS

Het kan voorkomen dat MuseScorte noten als vierkant laat zien wanneer sommige lettertype beschadigd zijn in macOS..
Om dit probleem te verhelpen:

Ga naar Applications -> Font Book
Selecteer een lettertype en druk op Cmd+A om ze allemaal te selecteren
Ga naar File -> Validate Fonts
Indien een lettertype wordt gerapporteerd als beschadigd of met problemen, selecteer deze dan en verwijder het
Herstart MuseScore, indien nodig

In dit forum artikel, meent een gebruiker gevonden te hebben dat het lettertype "Adobe Jenson Pro (ajenson)" dit probleem veroorzaakt, het maakt hierbij niet uit of deze als beschadigd of met een probleem wordt gerapporteerd. Het probleem is verholpen door dit lettertype te verwijderen. Controleer dit ook.

Letterype probleem in Linux

Als het standaard applicatie lettertype als vet is ingesteld, dan kan MuseScore de noten niet juist weergeven.
Om dit probleem te verhelpen:
Voor gnome 2.*/MATE gebruikers:

Klik met rechts op het bureaublad en selecteer Change Desktop background
Klik op de Fonts tab
Stel Regular style in voor het Application lettertype
Herstart MuseScore, indien nodig

Voor GNOME 3/SHELL gebruikers:

Open de shell en open "Advanced Settings"
Klik op de Fonts optie in de lijst
Stel het standaard lettertype op iets anders in dab vet
Herstart MuseScore, indien nodig

Sla op als venster is leeg in Linux

Een aantal gebruikers hebben gemeld dat het Sla op als dialoog leeg is in Debian 6.0 en Lubuntu 10.10.
Om dit te verhelpen:

Type het volgende in een terminal venster
```
which mscore
```
Dit commando laat de locatie van mscore zien. Bewerk dit met je favoriete tekst bewerker en voeg de volgende tekst aan het begin toe:
```
export QT_NO_GLIB=1
```

Start MuseScore en het probleem zou verholpen moeten zijn.

Woordenlijst

De woordenlijst is een "werk in uitvoering", help hier aan mee als je kunt. Je kunt hier over discussiëren in het documentatie forum.

De onderstaande lijst is een verklarende woordenlijst van veelgebruikte termen in MuseScore en hun betekenis.

A

Acciaccatura: Een korte →siernoot die wordt weergegeven als een kleine noot met een schuine streep door de stok. Deze wordt kort uitgevoerd en verandert niets aan de waarde van de noot waaraan deze gekoppeld is.
Achtste noot: Een noot waarvan de duur een achtste van een hele noot is.
Akkoord: Een groep van twee of meer noten die samen klinken. Als je een akkoord in MuseScore wilt selecteren, druk je op Shift en klik je op een noot. In het instellingenoverzicht heeft het woord "Akkoord" echter alleen betrekking op noten met dezelfde stem als de geselecteerde noot (s).
Ambitus: Noot (of vocaal) bereik gebruikt in een →notenbalk. Vooral gebruikt in oude muziek
Anacrusis: Zie →opmaat.
Anker: Het bevestigingspunt in de partituur van objecten zoals tekst en lijnen: wanneer het object wordt gesleept, verschijnt het anker als een kleine bruine cirkel die met een stippellijn is verbonden met het object. Afhankelijk van het geselecteerde object, kan het anker ervan worden bevestigd aan (a) een noot (bijvoorbeeld vingerzetting), (b) een notenbalklijn (bijvoorbeeld notenbalktekst) of (c) een maatstreep (bijvoorbeeld herhalingen).
Antimetrisch figuur: Een antimetrisch figuur deelt een hogere nootwaarde door een aantal andere noten dan aangegeven door de maatsoort. Een →triool verdeelt bijvoorbeeld de hogere nootwaarde in drie delen in plaats van twee. Voorbeeld van antimetrische figuren zijn o.a.: →triolen, →duolen en →kwintolen
Appoggiatura: Een lange →siernoot die waarde van de bijbehorende noot afhaalt. De functies zijn onder meer: doorgeven toon, anticipatie, geslagen dempen en ontsnapping toon.
Arpeggio: Een arpeggio vertelt de uitvoerder om het akkoord op te splitsen in de losse noten die afzonderlijk, de een na de ander, worden gespeeld. Een pijl op het arpeggio geeft de richting aan waarin de speler de noten van het akkoord moet spelen.

B

Besturingssysteem
Operating System (OS): Onderliggende set van programma's die een computer instellen, waardoor extra programma's (zoals MuseScore) mogelijk worden. Populaire besturingssystemen zijn Microsoft Windows, macOS en GNU / Linux.
Niet te verwarren met een bladmuziek →systeem.
Bewerkingsmodus: De programma modus waarin je verschillende elementen in de partituur kunt bewerken.
BPM: Beats Per Minute is de eenheid voor het meten van tempo, traditioneel geteld in kwartnoot duren. Zie →metronoom markering
Brevis: Een dubbele hele noot of breve is een noot die de duur heeft van twee hele noten.

C

Caesura: Een caesura (//) is een korte, stille pauze. De tijd wordt niet geteld voor deze periode en muziek hervat wanneer de dirigent dit aangeeft.
Cent: Een interval gelijk aan een honderdste van een halve toon.

D

Dubbel kruis: Een dubbel kruis (♯♯ of 𝄪) is een teken dat aangeeft dat de toonhoogte van een noot twee halve tonen moet worden verhoogd.
Dubbele mol: Een dubbele mol (♭♭ of 𝄫) is een teken dat aangeeft dat de toonhoogte van een noot twee halve tonen moet worden verlaagd.
Dubbele notenbalk: Een systeem van twee of meer notenbalken met viool (g) en bas (f) sleutels, bijvoorbeeld gebruikt voor de muzieknotatie voor toetsinstrumenten en de harp.
Duool: Zie →antimetrisch figuur.
Dynamiek: Een symbool dat de relatieve sterkte van een noot of muziekfragment aangeeft—zoals mf (mezzoforte), p (piano), f (forte) etc., beginnend bij de noot waar het teken staat.
Dynamiek, enkele noot: Een dynamische markering die slechts op één noot van toepassing is—zoals sfz (sforzando), fp (fortepiano) etc.

E

1st en 2de Einden: Zie →volta.
Enharmonische noten: Noten met dezelfde toonhoogte maar die verschillende geschreven zijn. Bijvoorbeeld: G♯ en A♭.

G

Geluidsstrekte: De geluidssterkte eigenschap van een noot bepaalt hoe hard de noot wordt gespeeld. Dit gebruik van de term komt van MIDI-synthesizers. Op een toetsinstrument is het de snelheid waarmee een toets wordt ingedrukt die het volume regelt. De gebruikelijke schaal voor geluidssterkte is 0 (stil) tot 127 (maximum).

H

Halve noot: Een noot waarvan de duur de helft van een hele noot.
Herbepaal toonhoogtes: Probeert de juiste voortekens te raden voor de hele partituur (zie voortekens).
Herstellingsteken: Een herstellingsteken (♮) is een teken dat een eerdere wijziging voor noten van dezelfde toonhoogte opheft.
Hulplijn: Lijn(en) die worden toegevoegd boven of onder de notenbalk.

I

Interval: Het verschil in toonhoogte tussen twee noten, uitgedrukt in de trap van de toonladder (bijvoorbeeld grote secunde, kleine terts, reine kwint enz.). Zie trap (muziek) (Wikipedia).

K

Koron: Een Iraans →voorteken dat een verlaging van de toon aangeeft en deze wordt verlaagd met een kwart toon (in vergelijking tot een →mol die de noot verlaagd met een halve toon). Het is mogelijk om dit voorteken in de →toonsoort te gebruiken.
Zie ook →Sori.
Kruis: Teken (♯) dat aangeeft dat de toonhoogte van een noot een halve toon moet worden verhoogd.
Kwartnoot: Een noot waarvan de duur een kwart van een hele noot is.
Kwartool: Zie →antimetrisch figuur.
Kwintool: Zie →antimetrisch figuur.

L

Legatoboog: Een gebogen lijn over of onder twee of meer noten, wat betekent dat de noten vloeiend en verbonden worden gespeeld (legato).
Zie ook →overbinding.
Longa: Een longa is een viervoudige hele noot.

M

Maat: Een tijdsegment gedefinieerd door een bepaald aantal tellen. Door muziek in maten te verdelen, krijg je regelmatig referentiepunten voor het lokaliseren van locaties binnen een muziekstuk.
Maatstreep: Een verticale lijn door een →notenbalk of een volledig →systeem die de →maten van elkaar scheiden.
Metronoommarkering: Metronoommarkeringen worden meestal aangegeven door een nootlengte die gelijk is aan een bepaalde afspeelsnelheid in →BPM. In MuseScore worden metronoommarkering gebruikt in tempotekst.
Mol: Een teken (♭) dat aangeeft dat de toonhoogte van een noot een halve toon moet worden verlaagd.
Muzieksleutel: Teken aan het begin van een →notenbalk, gebruikt om aan te geven welke muzieknoten op de lijnen en tussen de lijnen staan.
Muzieksleutels zijn erg handig voor het →transponeren.

N

Normale modus: De programma modus wanneer de noteninvoermodus of bewerkingsmodus niet actief is. Druk op Esc om deze te activeren. In de normale modus kun je door de partituur navigeren, selecteren, elementen verplaatsen, eigenschappen in het instellingenoverzicht aanpassen en de toonhoogte veranderen van bestaande noten.
Notenbalk: Een set lijnen en spaties, die elk een toonhoogte vertegenwoordigen, waarop muziek wordt geschreven. In oude muzieknotatie (vóór de 11e eeuw) kan de notenbalk een willekeurig aantal lijnen hebben.
Notenbalkafstand: Zie →Spatie.
Noteninvoermodus: De programma modus die gebruik wordt voor het invoeren van noten.

O

Opmaat (ook bekent als anacrusis)

Onvolledige eerste maat van een stuk of gedeelte van een muziekstuk. Zie maatduur en maak een nieuwe partituur: opmaat. En ook sluit uit van matentelling.

Overbinding

Een gebogen lijn tussen twee of meer noten op dezelfde toonhoogte om een enkele noot van gecombineerde duur aan te geven:

Kwartnoot + overbinding + kwartnoot = halve noot
Kwartnoot + overbinding + achtste noot = gepunteerde kwartnoot
Kwartnoot + overbinding + achtste noot + overbinding + zestiende noot = dubbel gepunteerde kwartnoot
Zie ook →legatoboog.

P

Partij: Muziek die wordt gespeeld of gezongen door een of een groep muzikanten met hetzelfde instrument. In een strijkkwartet, 1e partij = viool 1, 2e partij = viool 2, 3e partij = altviool, 4e partij = cello, in een koor kunnen er partijen zijn voor sopraan, alt, tenor en bas. Een partij heeft één of meerdere →notenbalken (bijv. een piano heeft 2 notenbalken, een orgel kan 2 of 3 notenbalken hebben).

R

Rust: Interval van stilte met van een bepaalde duur.

S

Schuine streep akkoord: Zie Slash chord (Wikipedia) (Engelstalig)
Schuine streep-notatie: Een vorm van muzieknotatie met schuine strepen op of boven/onder de notenbalk om het ritme van een begeleiding aan te geven, vaak gebruikt in combinatie met akkoordsymbolen. Er zijn twee soorten: (1) schuine streep-notatie die bestaat uit een ritmische schuine streep op iedere tel, de exacte interpretatie wordt aan de speler overgelaten (zie vul met schuine strepen); (2) Ritmische schuine streep notatie die het precieze ritme aangeeft voor de begeleiding (zie Schakel 'ritmische schuine streep-notatie' om).
Sextool: Zie →antimetrisch figuur.
Siernoot: Grace notes appear as small notes in front of a normal-sized main note. See →acciaccatura and →appoggiatura.
SFZ: Een virtueel instrumentformaat ondersteund door MuseScore (samen met →Soundfonts). Een SFZ-bibliotheek bestaat uit een of meer SFZ-tekstbestanden, die elk een specifieke instrumentinstelling definiëren, en veel samples van audiogeluid.
Sori: Een Iraans →voorteken dat een verhoging van de toon aangeeft en deze wordt verhoogd met een kwart toon (in vergelijking tot een kruis die de noot verhoogd met een halve toon). Het is mogelijk om dit voorteken in de →toonsoort te gebruiken.
Zie ook →Koron.
SoundFont: Een virtueel instrumentformaat ondersteund door MuseScore (samen met →SFZ). Een Soundfont is een speciaal bestandstype (extensie .sf2 of .sf3 indien gecomprimeerd) met geluidssamples van één of meer muziekinstrumenten. In feite een virtuele synthesizer die fungeert als een geluidsbron voor MIDI-bestanden. MuseScore wordt geleverd met het soundfont "MuseScore_General.sf3".
Spatie / Ruimte / sp. (afkorting/eenheid): De afstand tussen de middelpunten van twee lijnen van een notenbalk (of een kwart van de grootte van de volledige vijf-lijns notenbalk, uitgaande van een hypothetische notenbalklijndikte van 0). De grootte van de meeste elementen in de partituur is gebaseerd op deze instelling (zie Pagina-instellingen).
Sprong: In MuseScore zijn "sprongen" notaties zoals "D.S. al Coda", deze zijn beschikbaar in het "herhalingen & sprongen" palet.
Staptijd invoer: De standaard invoermodus van MuseScore, waarmee je de muzieknotatie per noot (of rust) kunt invoeren.
Stem: Polyfone instrumenten zoals keyboards, violen of drums moeten tegelijkertijd noten of akkoorden van verschillende duur op dezelfde →staff kunnen bevatten. Om zulke dingen te schrijven, moet elke horizontale opeenvolging van noten of akkoorden onafhankelijk van de notenbalk worden geschreven. In MuseScore kun je maximaal 4 stemmen per notenbalk hebben. Niet te verwarren met vocalisten, zangstemmen zoals sopraan, alt, tenor en bas, die kunnen beter gezien worden als instrumenten.
Systeem: Een aantal notenbalken die gelijktijdig worden gelezen in de partituur.
Zie ook →Operating System (OS).

T

Tempomarkering

Zie →Metronoommarkering

Toonhoogteherstel modus

Hiermee kun je een bestaande passage van muziek herschrijven door de toonhoogtes te wijzigen zonder het ritme te wijzigen.

Toonsoort

Set van →kruisen of →mollen aan het begin van de →notenbalk. Het geeft een idee over de tonaliteit en vermijdt herhaling van die tekens in de →notenbalk.
Een toonsoort van Bes betekent F majeur of D mineur tonaliteit.

Transpositie

De handeling waarbij de toonhoogtes van één of meerdere noten met een constante interval omhoog of omlaag worden verplaatst. Er kunnen verschillende redenen zijn om een stuk om te transponeren, bijvoorbeeld:

De melodie is te laag of te hoog voor een zanger. In dit geval moet het hele orkest ook worden omgezet - dit is eenvoudig te doen met MuseScore.
De partij is geschreven voor een bepaald instrument, maar moet door een andere worden gespeeld.
De partituur is geschreven voor een orkest en je wilt horen hoe de afzonderlijke instrumenten klinken. Dit vereist het veranderen van de transponerende instrumentonderdelen naar werkelijke toonhoogte.
Een donkerder of een meer briljant geluid is gewenst.

Triool

Zie →antimetrisch figuur.

V

Vlag: Zie →waardestreep.
Volta: In een herhaald gedeelte van de muziek is het gebruikelijk dat de laatste paar maten van het gedeelte verschillen. Markeringen genaamd volta's worden gebruikt om aan te geven hoe de sectie elke keer moet worden beëindigd. Deze markeringen worden vaak eenvoudigweg →einden genoemd.
Voortekens: Een teken dat geplaatst wordt voor een noot waarmee de toonhoogte verhoogt of verlaagt word. De meest gebruikelijke voortekens zijn →kruis, →mol of →herstellingsteken, maar dubbele kruisen of dubbele mollen kunnen ook worden gebruikt. Ook zijn er →koron en →sori en andere kwart toon voortekens. Voortekens zijn van toepassing op alle noten met dezelfde →notenbalk positie voor de rest van de maat maar ze kunnen ook worden opgeheven door een ander voorteken. Wanneer noten over een →maatstreep zijn verbonden dan geldt het voorteken tot en met de overgebonden noot na de maatstreep maar niet voor de noten die daarop volgen op dezelfde →notenbalk positie in die maat.

W

Waardestreep: Noten met een duur van een →achtste of korter hebben ofwel een →vlag of een waardestreep. Waardestrepen worden gebruikt voor het groeperen van noten.
Werkelijk toonhoogte: Hiermee kun je wisselen tussen de werkelijke toonhoogte en transponerende toonhoogte (zie werkelijke toonhoogte en transpositie).

Externe links

http://www.robertcarney.net/musical-terms-definitions.htm (Engelstalig)
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_musical_symbols (Engelstalig)

Bijlagen

Sneltoetscombinaties

Navigatie

Noteninvoer

Lengte/duur

Stemmen

Toonhoogte

Interval

Opmaak

Articulaties

Tekst invoer

Liedtekst invoer

Weergave

Overige

Zie ook

Opdrachtregel opties

NAAM

KORTE INHOUD

BESCHRIJVING

JSON-indeling batchconversietaak

OMGEVING

BESTANDEN

VOORBEELDEN

Converteer een partituur naar PDF vanaf de opdrachtregel

Voer een batchtaak uit om meerdere documenten te converteren

MIDI import verwerking

DIAGNOSE

ZIE OOK

STANDAARDEN

HISTORIE

AUTEURS

WAARSCHUWINGEN

BUGS

Nieuwe mogelijkheden in MuseScore 3.6

Nieuwe partituur en opmaak mogelijkheden

Automatische instrument volgorde

Automatisch plaatsen van haken

Verticaal uitvullen van notenbalken

Inspringen van eerste systeem

Nieuwe mogelijkheden toepassen op bestaande partituren

Automatische instrument volgorde en haken toepassen

Automatisch verticaal uitvullen van notenbalken toepassen

Andere wijzigingen van de opmaak in 3.6

Waardestreep afstand

Lengte hulplijnen

Stok kappen en positie van de vlag

Voortekens met haakjes

Voortekens in Emmentaler

Nieuwe mogelijkheden in MuseScore 3

Automatisch plaatsen

Standaard positie

Handmatig aanpassen

Automatisch plaatsen uitschakelen

Stapelvolgorde

Tekstopmaak

Tekststijlen

Teksteigenschappen

Aangepast opmaak

Notenbalktype wijzigen

Tijdelijke en gedeeltelijke notenbalken

Systeemscheidingstekens

Notenbalk ruimte

Niet afbreken

Partijen van stemmen

Verdeel en samenvoegen

Invoegmodus

Maten splitsen en samenvoegen

Tijdslijn

Partituur vergelijkingsgereedschap

Mixer

Piano Roll Editor

Capo wijzigingen

Fretborddiagrammen

Externe links

Bekende beperkingen in MuseScore 3.x

Lokale maatsoorten

Hergroepeer ritmes

Tablatuur notenbalk gekoppeld aan standaard notenbalk

Mixer

Kop- en voettekst